Gitar türleri

[ÖzCaN]

KLASİK VE AKUSTİK GİTAR

Klasik ile akustik gitar arasındaki temel fark tellerindedir. Klasik gitarda ince teller naylon (misina) dan yapılmıştır. Kalın teller ise sargılıdır. pek üzerine çelik sarımlıdırlar. Akustik gitarda ise teller tamamen çelikten yapılmıştır. Tel takımının inceliğine kalınlığına göre bazen değişse de genel olarak kalın 4 tel çelik üzerine çelik sarmal, ince 2 tel ise sarimsiz çeliktir.
Modern gitarı ‘‘8’’ şekline benzetebiliriz. Gövde ile saptaki köprü arası tel uzunluğunun yarısı olup bir oktavdır. 12 perde vardır.Gitarın gövdesinin ön tarafındaki ‘‘ses tablası’’ da denilen ahşap kısım çam ağacından yapılır. Çam cinslerinden Sedir yada Ladin olabilir. Gövdenin yan ve arka kısımları gül ağacından yapılır. Sapının ön kısmı çok sert bir ağaç olan Abanozdan arka kısmı ise Maun ağacından yapılır

Teknik olarak klasik gitarlar parmaklarla, daha doğrusu tırnaklarla, akustik gitarlar ise pena ile çalınırlar. Ancak bu bir kural değildir. Bazı gitaristler klasik gitarı penayla, akustik gitarı parmakla çalarlar. Her iki gitarın da klavye düzenleri aynıdır, yani notalar aynı şekilde dizilmişlerdir.
Klasik ve akustik gitarlar tarz olarak da oldukça farklıdırlar. Genelde klasik gitarla klasik gitar için yazılmış parçalar çalınır. Klasik gitarın kullanıldığı diğer tarz ise flamenko’dur. Akustik gitarlar genelde rock, blues, jazz ve bunların türevleri müziklerin harmonik yapılarında yer alırlar. Yani akorlardan sorumludurlar. Tabi bu arada basta fill’ler (doldurmalar) olmak üzere solo gitar olarak da çokça kullanılırlar. Bunun yanında akustik gitar için pek çok teknik de geliştirilmiştir.

ELEKTRO GİTAR

Elektro gitar çok basit bir tanımla tellerin titreşimini gövdesinde bulunan manyetikler sayesinde elektriğe çeviren ve böylece amplifikatöre bağlandığında yüksek miktarda ses alınabilen gitardır. Diğer gitarlar gibi elektro gitarlar da sap, gövde ve bas olmak üzere üç ana bölümden oluşur. Bu arada bazı elektro gitarlarda bas bulunmayabilmektedir. Gitarda gövde, manyetikleri, sesin tonu ve seviyesini ayarlayan kontrol devrelerini içeren ve tellerin bir ucunun bağlandığı bölümdür. Teller, köprü ad verilen metal bir donanım üstünden geçerek ya gövdeye doğrudan yada köprünün kendisine bağlanmaktadır. Tellerin hemen altında, köprüyle sap arasında yer alan, tellerin mekanik titreşimini elektriğe çeviren manyetikler, gövdenin içine yerleştirilen elektronik ses-ton kontrol devresine bağlıdır.

Bu devre, manyetiklerden gelen sinyalin, amplifikatöre gitmeden önce tonunda ve ses seviyesinde değişiklik yapmak için kullanılır. Ayrıca yine gövdedeki manyetik seçici anahtar, sesin rengini değiştirmek için istenilen manyetik veya manyetiklerin seçilmesini sağlar. Gövdenin sapla birleştiği yerin alt taraf, sapın gövde içindeki perdelerine kolay ulaşılması için, içeri doğru oyuk olarak yapılabilir (Single Cutaway). Bazı gitarlarda bu oyuk hem altta hem de üstte olabilmektedir (Double cutaway). Gövdenin sekli, gitar oturarak veya ayakta çalınırken en iyi dengeyi sağlayacak şekilde tasarlanır.

BAS GİTAR

Kısaca tarihine de göz atalım; 1940’lı yıllarda orkestralarda bas gitarcılar kontra bas isimli ve keman ailesinden gelen bir enstrümanı çalıyorlardı; bu enstrüman çalındığı pozisyon ile ilgili olarak upright veya double bass adı altında bilinir. O yıllarda orkestralara davulun ve gitar gibi bir çok enstrumanın girmesi ile duyumu ve duyulabilirliği zayıflayan kontra basscıların imdadına gitar ve bass gitarın babası olarak bildiğimiz; Büyük Mucit; Clarence Leo Fender yetişti ve 1951 yılında adı Presicion Bass olan ilk bas gitarı üretti ve o günden bugüne bass gitarın simgesi haline geldi Fender basları.

Precision Bass, gitar gövdesine sahip ama keman ailesinden gelen kontra bass ile benzer özellikler içeren bir enstrumandı. Sanki gitarın oktav olarak babası gibiydi. Precision Bass, aynı kontra bass gibi E_A_D_G olarak akortlanıyordu ve gitarın B ve e tellerinin çıkartılmış hali gibiydi.Başlangıcını Clarence Leo Fender ‘in yaptığı ve o günlerde basscılar tarafından devrim olarak adlandırılan bu keşif sayesinde basscılar aletlerini kolayca taşıyabiliyorlar ve bir amflikatör sayesinde herkese rahatça duyurabiliyorlardı.

İlk zamanlarında Duane Eddy,Patsy Cline ve Jerry Lee Lewis gibi sanatçıların müziklerlerinde yer verdiği bu enstruman;daha sonraları Monk Montgomery ve Chuck Rainey ile Jazz müziğinde de popüler oldu. 1960’larda başlayan Pop ve Rock akımında önemli bir yere sahip olan bass gitar; Beatles,Rolling Stones gibi isimler ile yerini sağlamlaştırmış oldu.Şimdi hemen hemen her türde rastladığımız bas gitarın yolculuğu Dünya durdukça devam edecek...